ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 541 - 550 จาก 2286

คำว่า ฟุย

เสื้อข่อยใส่โดนแล้วมันฟุย แปลว่า เสื้อฉันตัวนี้ใส่มานาน ด้ายมันรุ่ย

คำว่า สนเคา-เซือกสนเคา

สนเคางัว แปลว่า สนตะพายวัว

สนเคาควาย แปล่า สนตะพายควาย

คำว่า เหลื่อม-เหลื่อมโมงๆ

แสงอิหยังคือเหลื่อมโมงๆแท้ แปลว่า แสงอะไรนะ วิบวับ ระยิบระยับ จัง

คำว่า ใจร้ายจัง

เจ้าอย่าใจฮ้ายหลาย แปลว่า คุณอย่าใจร้ายให้มันมาก

ใจฮ้ายหลาย แปลว่า ใจร้ายจัง

คำว่า เบิ่ด

คนไปไสเบิ่ด แปลว่า คนไปไหนหมด

คำว่า ขี้ใส่ใจ

ผู้บ่าวบ้านใด๋มันมาจีบผู้สาวเฮา มันคือมาขี้ใส่ใจกันคักแท้ แปลว่า ไอ้หนุ่มบ้านไหนมาจีบแฟนเรา มันช่างหยามใจกันจริงๆ

คำว่า เป็นตาย่าน

บ่กล้าไปดอก มันเป็นตาย่าน แปลว่า ไม่กล้าไปหรอก น่ากลัว

คำว่า อร่อย

กินเข่าแซบบ่ แปลว่า กินข้าวอร่อยไหม

แซบ แปลว่า อร่อย

แซบหลาย แปลว่า อร่อยมาก

แอบแซบ แปล่า แอบอร่อย

ของแซบ แปลว่า ของอร่อย

ส่วนคำว่า บักอร่อย ไม่ได้แปลว่า รสชาติดีหรือว่าอร่อยเด้อ บักอร่อยหมายถึงของลับของท่านชาย 

คำว่า หม่อมพระนาง

หลีกทางให้หม่อมพระนางได้ย่างต่อ แปลว่า หลบให้พระนาง(นางอันเป็นที่รัก) ได้เดินไปต่อ

คำว่า บาดนิ

อย่ามาติแถลงเว้า แปลว่า อย่ามาทำเป็นพูด โดยที่ไม่มีมูลเหตุความเป็นจริง