ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 561 - 570 จาก 2286

ข้าวเบิ๋ดแล้ว แปลว่า ข้าวหมดแล้ว

ไปไสเบิ๋ด แปลว่า ไปไหนกันหมด

งัวหมู่นี้แม่นของข่อยเบิ๋ด แปลว่า วัวเหล่านี้เป็นของฉันทั้งหมด

ใจอ้ายเหี่ยลงขี้ดิน แปลว่า ใจของพี่หล่นลงบนพื้นดิน

เฮ็ดเหี่ย แปลว่า ทำหล่น

ข่อยหละเบิดคำสิเว้า  แปลว่า ฉันไม่มีอะไรจะพูด หมดคำจะพูด

เบิดคำเว่า แปลว่า หมดคำพูด, ไม่มีอะไรจะพูด

คนเฮาหั่นสิฮักสิแพงกันคือจั่งหมู่พวกคือจั่งเสี่ยว ละก่ะเปนซู้กัน กะเปนตาสิฮู้ขี้พื้นกัน
แปลว่า
คนเรานั้นการที่จะรักใคร่ผูกพันธุ์ซึ่งกันและกันฉันท์มิตร สหาย เพื่อนสนิท หรือแม้แต่คู่รัก จำเป็นที่จะต้องรู้พื้นเพ นิสัยใจคอซึ่งกันและกัน

ข่อยไปก้านกบ ฮอดบ่พ้อกบ พ้อแต่ขี้กะตู่

หมายถึง

ไปส่องกบ ไม่เจอกบ เจอแต่คางคก

อ้ายเขียว : บักอ่างๆ มาเบิ่งเร็ว คันคาก โตใหญ่ คักแท้เว้ยย

คำแปล

พี่เขียว : ไอ้อ่างๆ มาดูเร็ว คางคกตัวใหญ่จริงๆ  

เหลียวบ่เห็นฮุง แปลว่า มองเห็นไม่ชัด

แฮ็งเว่าแฮ็งสูน แปลว่า ยิ่งพูดก็ยิ่งโมโห

แฮ็งเฮ็ดแฮ็งฮ่าง แปลว่า ยิ่งทำยิ่งพัก

เอาเสื้อไปซักก่อน มันเหม็นขี้เจ๊ก แปลว่า เอาเสื้อไปซักก่อนที่จะใส่ ไม่งั้นเหม็นกลิ่นเสื้อใหม่

ให้เลาไปนาผู้เดียว คือเฮ็ดบาปเลาแท้ แปลว่า ให้เขาไปทำนาคนเดียว ทำไมถึงใจร้ายแบบนี้

เฮ็ดบาปเลาหลาย แฮ็งเป็นตาหลูโตนอยู่ แปลว่า อย่าไปแกล้งแกเลย แค่นี้ก็น่าสงสารอยู่แล้ว

มื่อนี่ตะเว็นตกจักโมง แปลว่า วันนี้ดวงอาทิตย์ตกกี่โมง