ค้นหา "คำ" 291 - 300 จาก 1269
-
ตะโพก
แปลว่า : อวัยวะเบื้องหลังถัดบั้นเอวลงไป เรียก ตะโพก กะโพก ก็ว่า อย่างว่า ญิงใดหมุดหลุดส้วยเอิกหวาตะโพกใหญ่ ญิงนั้นทุกข์เท่าเถ้าความไฮ้แล่นเถิง (คำสอน). -
ตะโพน
แปลว่า : ชื่อกลองชนิดหนึ่ง เรียก กลองตะโพน อย่างว่า สองตาบตั้งเดียระดาษฮวยฮส อย่าให้เคืองคำกินขาดเขินเขาข้า ฝูงเคยเหล้นตีตะโพนพิณพาท ขับแข่งฮ้องโคลงฟ้ากาพย์สาร (สังข์). -
ตัว
แปลว่า : รูป ตน ตนเอง คนหรือสัตว์เรียก ตัว เรียก โต ก็มี อย่างว่า โตบ่ช่างว่าไม้บ่เหนียว โตหีเคียวว่ากรรมก่อนกี้ (ภาษิต) กินเข้าโตโสความเพิ่น (ภาษิต) โตบ่ตายยังคำพันหนึ่ง (ภาษิต). -
ตาง
แปลว่า : ผู้ทำหน้าที่แทนเรียก ผู้ตาง อย่างว่า อามาตย์เถ้าโดยท่านตางตา (สังข์) พระบาทให้อ้ายคว่างตางตน มันก็ตีงคำเชิญซู่ควงคราวฟ้า ตูจักมวลพลข้ามดงขวางล้านโยชน์ เจ้าสั่งป้าปุนตั้งแต่งการ (ฮุ่ง). -
ต้างหู
แปลว่า : ต่างหู เครื่องประดับหูทำด้วยเงิน ทอง ทองนาค มีทั้งชนิดเล็กและใหญ่ อย่างว่า เค็งเค็งเสียงแวดวงถือต้าง (กา) ถ้านาดใหญ่เรียก ต้างโข่ง อย่างว่า ทัดดอกไม้ถือต้างโข่งคำ (กา). -
ต้านเติบ
แปลว่า : พูดมาก พูดโอหัง พูดให้เจ็บใจ อย่างว่า กูอยู่สร้างก่งท้าวเสวยราชเงินยาง ใผไป่จาคำหลอนดั่งสูฝูงม้อย โอมนางฮู้จาผวนต้านเติบ ฉันนี้มีใช่เชื้อลูกข้อยจริงแท้กล่าวควร (ฮุ่ง). -
ตาม
แปลว่า : จุดธูปเทียน เรียก ตามธูปตามเทียน อย่างว่า ฮุ่งค่ำเช้าตามประทีปเทียนนบ เอาบุญคุณตื่มเป็นปราการแก้วแลงงายได้ผาลาเล็มบ่าง บกพอกพร้อมยมหว้ากอกเกียง (สังข์) เฝือจักถวายเทียนคำบ่นานตามใต้ (ฮุ่ง). -
ติว
แปลว่า : ผิวของไม้ไผ่เรียก ติว ผิวที่เรียบและแข็งมีเฉพาะไม้ไผ่ เช่น ไม้ไผ่บ้าน ไม้ไผ่ป่า ไม้ไผ่ส้างไพ ไม้ไผ่ส้างคำ ไม้ไผ่บง ไม้ไผ่ซาง ไม้ไผ่เฮี้ย ไม้ไผ่ฮวก ไม้นอกจากไม้ไผ่ไม่มีติว ถึงจะมีบ้างก็ไม่แข็ง. -
ตี๊
แปลว่า : ใช้เป็นคำต่อท้ายคำถาม เช่น บ่เอาตี๊ บ่กินตี๊ บ่เฮ็ดตี๊ บ่ไปตี๊. -
ตุ้ม
แปลว่า : กระดุม กระดุมที่ทำด้วยทองคำ เงิน นาค ครั่ง จะทำเป็นเม็ดหรือร้อยเป็นเส้นพวงคล้ายสายสร้อย เรียก หมากตุ้ม ใส่เสื้อ เรียก ตุ้มเสื้อ ใส่ผ้า เรียก ตุ้มผ้า.