ภาษาอีสานหมวด "ค" 215 - 224 จาก 975

  • ควันพลึก
    แปลว่า : ควันมืดมิมองไม่เห็นดวงตะวัน เรียก ควันพะลึก อย่างว่า ควันพลึกเพลี้ยงไฟผางเผาโลก มารมืดกุ้มหาญห้าวหิ่งเนือง (สังข์).
  • ควันหลง
    แปลว่า : ควันที่เหลืออยู่หมายถึงเรื่องที่ชำระไปแล้วยังมีหลงเหลืออยู่เรียก ควันหลง.
  • ควัย
    แปลว่า : โยก คลอน ติง ไหว ต้นไม้ถูกลมพัดติงไหว เรียก ควัย ไคว ควย ก็ว่า อย่างว่า หมู่หนึ่งฮู้แป่ม้างพะลานท่าวไควคอน เลาลมหลวงออกดังสองก้ำ (สังข์).
  • ควา
    แปลว่า : คว้า หยิบ ฉวย การหยับเอาสิ่งของที่ต้องการ เรียก ควา อย่างว่า มันก็ผันผายเข้าไปในผาสาท มือควาจับนาฏน้องเลยสะดุ้งตื่นตน (สังข์).
  • ควา
    แปลว่า : จับ ยื่นมือไปจับโดยเร็ว เรียก ควา อย่างว่า มือควาบายแจ่งเสื้อ (เวส).
  • คว่า
    แปลว่า : ค้น เสาะหา แสวงหา การไปเสาะหาเนื้อ เรียก ไปคว่าเนื้อ อย่างว่า ทังหลายไปคว่ากวนเอาเนื้อ มิคาได้ทัวระพีควายเถื่อน สัตว์สิ่งฮ้ายเสือพร้อมแฮดกระทิง (ฮุ่ง) ไปเสาะหาเต่าหาตะกวด เรียก ไปคว่าเต่าคว่าแลน.
  • ควาก
    แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงฉีกผ้าผืนใหญ่ดังควาก ผืนเล็กดังแควก แคก ก็ว่า
  • ควาเคีย
    แปลว่า : คว้าไขว่ ไขว่คว้า รีบจับเอาโดยเร็ว เรียก ควาเคีย อย่างว่า ควาเคียจับหมู่สนมนางน้อย เขาก็เฮฮนดิ้นกลางโฮงไห้ฮ่ำ ฮ้องเฮียกเอิ้นหาแก้วแม่ตน (บ.).
  • คว่าง
    แปลว่า : ปา ปาค้อนเรียก คว่างค้อน ฟาดค้อน ก็ว่า อย่างว่า คว่างค้อนกลายหมากม่วง (ภาษิต).
  • คว้างคว้าง
    แปลว่า : แกว่ง หมุน เช่น เมื่อลมพัดใบไม้ ใบไม้จะแกว่งเรียก ปิ่นคว้างคว้าง.