ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 1141 - 1150 จาก 2286

คำว่า บ่แซบ

แนวกินบ่แซบ แปลว่า กับข้าวไม่อร่อย

ข่อยบ่แซบคือผู้สาวคนนั้นดอก แปลว่า ฉันไม่อร่อยเหมือนสาวคนนั้นหรอก (ออกแนวประชด)

คำว่า บาดสิว่า

บาดสิว่าเฮาไปกันบ่ได้ แปลว่า พูดมาได้ไงว่าเราไปกันไม่ได้

คำว่า สั่งขี้มูก

ไปหาสั่งขี้มูกออกแหน่เป็นหยัง มาหานั่งสืบอยู่กื๊ด ๆ ยุ แปลว่า ให้ไปสั่งน้ำมูกออกจะได้โล่งไม่ต้องมานั่งสูดน้ำมูกฟิ๊ด ๆ

คำว่า ขี้ไก่ขาง

อย่ากินเด้อขี้ไก่ขางมันขี้ใส่แล้ว มันสิท้องเสีย = อย่ากินอาหารที่แมลงวันมันขี้ใส่ เดี๋ยวท้องจะเสีย

คำว่า กระโบ่งตา

เล่นหนังสะติ๊กให้ระวังแหน่ มันจะยิงถืกกระโบ่งตากันเด้อสู

คำว่า กกขา

เช่น ผู้สาวใส่ส่งขาสั่น เห็นฮอดกกขา หมายถึง หญิงสาวใส่กางเกงสั้นจนมองเห็นถึงโคนขา

กกขาขาว ยาวอาดหลาด มักขนาดผู้เฒ่าผู้แก่ หมายถึง  คนแก่ชอบผู้หญิงหุ่นสูง ขาขาวๆ

คำว่า กาขาว

เมื่อวานนี้ข่อยเห็นกาขาว เป็นตางึดอีหลี 

แปลว่า เมื่อวานเห็นกาเผือก น่าอัศจรรย์ใจมาก

คำว่า ก้อง

ก้องโต๊ะ 
แปลว่า ใต้โต๊ะ 
เป็นภาษาเก่า

เป็นศัพท์ที่คนในภาคอีสานค่อนข้างใช้น้อย

เช่น อาจารย์:นายซัย โตฟ้าวเมี้ยนก้องโต๊ะโตไวๆ มันหมุ่นโพดนา

แปลว่า นายชัย เธอช่วยเก็บของใต้โต๊เร็ว มันเละเทะเกิน

คำว่า กะซาง

ไผสิว่าเฮาซั่วกะซางหัวเขาเถิด
แปลว่า
ใครจะว่าเราโง่ก็ช่างหัวเขาเถอะ

วาสั่นดอก...

มันสิเฮ็ดหยัง กะตามซ่างมัน

แปลว่า มันจะทำอะไร ก็ช่างมัน  

คำว่า กะลื้ดกะล้าด

เฮ็ดให้มันดีๆแหน่ อย่าเฮ็ด กะลื้ดกะล้าดหลาย

แปลว่า ตั้งใจทำให้มันดีๆ อย่าทำแบบลวกๆไม่เรียบร้อย