ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 1141 - 1150 จาก 2286

เขาว่าเขาสิเฮ็ดเองวะซ่าน แปลว่า เขาพูดว่าเขาจะทำด้วยตัวเอง

ผู้ใหญ่บ้านบอกว่าคือสิบ่ได้ไปดอกวะซ่าน แปลว่า ผู้ใหญ่บ้านบอกว่า คงจะไม่ได้ไปแล้วล่ะ

ย่างนำก้นนำกอย แปลว่า เด็กที่เดินตามแม่ แม่เดินไปไหนก็คอยเดินตามไม่ห่าง

พ่อว่อแพ่แว่หลาย อยู่ซือ ๆ แน แปลว่า อย่าเดินไปนู่นไปนี่ อยู่เฉย ๆ ได้ไหม

เจ้าคือเฮ็ดโดนแท้ ยามใด๋สิแล้ว แปลว่า ทำไมทำนานจัง เมื่อไหร่จะเสร็จ

เลาว่าสิเฮ็ดเอง บ่ให้ไผซอย เลาเฮ็ดผู้เดียวกะได้วันเถาะไป๋ แปลว่า เขาบอกว่าจะทำเอง ไม่ต้องให้มาช่วย เขาทำเองคนเดียวได้ อย่างนั้นหรือ ขนาดนั้นเลยหรือ (ผู้ฟังไม่ค่อยอยากจะเชื่อว่าจะทำได้)

เลาว่าสิเฮ็ดเอง บ่ให้ไผซอย เลาเฮ็ดผู้เดียวกะได้ว่าจังซั่นเถาะไป๋ แปลว่า เขาบอกว่าจะทำเอง ไม่ต้องให้มาช่วย เขาทำเองคนเดียวได้ อย่างนั้นหรือ ขนาดนั้นเลยหรือ (ผู้ฟังไม่ค่อยอยากจะเชื่อว่าจะทำได้)

เว้าแล้วกะไป (พูดเสร็จแล้วก็ไป) เป็นคำพูดปิดท้ายหลังจากที่เราพูดเสร็จ แล้วต้องไปทำอย่างอื่นต่อ เป็นการบอกลา พูดเสร็จแล้วไปละ ประมาณนั้น

บาดสิว่าเฮาไปกันบ่ได้ แปลว่า พูดมาได้ไงว่าเราไปกันไม่ได้

ซุมขี้กะตืกแป สูมาเฮ็ดอีหยังแถวนี้ แปลว่า พวกพยาธิ พวกไม่เอาไหน มาทำอะไรแถวนี้

อย่ากินเด้อขี้ไก่ขางมันขี้ใส่แล้ว มันสิท้องเสีย = อย่ากินอาหารที่แมลงวันมันขี้ใส่ เดี๋ยวท้องจะเสีย