ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 258 - 267 จาก 2286

คำว่า กะคุ

เอากะคุไปหิ้วน้ำ แปลว่า เอาถังน้ำไปใส่น้ำ

คำว่า ขี้ตม

มือเปี้ยนขี้ตม แปลว่า มือเปื้อนโคลน

คำว่า หัวแต่

หัวแต่คิดพ้อ แปลว่า เพิ่งจะนึกขึ้นได้

หัวแต่เกิด แปลว่า เพิ่งเกิด

หัวแต่ไป แปลว่า เพิ่งจะไป

คำว่า บักกอก

บักกอกหนิ กูบ่เชื่อดอก แปลว่า มะเหงกหนิ ไม่เชื่อหรอก

คำว่า อีหล่า

อีหล่าคำแพง  แปลว่า  อีหนูผู้มีค่ายิ่งทองคำ

คำหล่า  แปลว่า  ใช้เรียกหญิงผู้อันเป็นที่ยิ่ง มีค่ายิ่งทองคำก็ว่า  (คำ หมายถึง ทองคำ) (หล่า หมายถึง สุดท้าย ลูกคนสุดท้อง)

คำว่า วังหั่น

หัวแต่ไปวังหั่นหนิ แปลว่า เพิ่งจะไปเมื่อกี๊นี้เอง

แล้ววังหั่นหนิ แปลว่า เสร็จเมื่อไม่นานนี้เอง

คำว่า แหมะ

ไปแหมะ แปลว่า ไปสิ

เฮ็ดแหมะ แปลว่า ทำสิ

คำว่า ขี้แข่ว

มึงอย่าขี้แข่วหลาย แปลว่า มึงอย่าโม้ให้มากนัก

คำว่า ปั้นหำตาก

ผู้บ่าวหล่อหลายจนว่าได้ปั้นหำตาก แปลว่า ชายหนุ่มหน้าตาดีมากจนมีผู้หญิงเข้าหามากมาย

คำว่า จังซั่น

จังซั่นกะไปนำกันนี่ล่ะ แปลว่า ถ้าอย่างนั้นก็ไปด้วยกันทั้งหมดเลย (ตกลงกันไม่ได้ว่าใครจะไปบ้าง)

จังซั่นกะบ่ต้องมาเว่ากัน แปลว่า ถ้าอย่างนั้นก็เลิกพูดเลิกคุย ไม่ต้องมาคุยกัน (งอนหรือโมโห)