ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 364 - 373 จาก 2286

คำว่า ไง่กุ้ม

ไง่กุ้มทีบ แปลว่า ฝุ่นลอยตลบอบอวลไปหมด

คำว่า เสี่ยว

มีทุกข์หยังกะบอกกันได้เด้อเสี่ยว แปลว่า มีความทุกข์ใจอะไรก็เล่าให้กันฟังได้นะเพื่อนรัก

คำว่า เค้า

ถากไม้บ่มีเหลี่ยมเค้า แปลว่า การถากไม้โดยที่ไม่ทำเค้าโครงเป็นเหลี่ยมไว้ ทำให้ได้ผลงานไม่สวยงาม

คำว่า เพิ่น

ไปซอยเพิ่นถือของแน แปลว่า ไปช่วยเขาถือของหน่อย

ผิดกันเทือเดียวเป็นเพิ่น แปลว่า ทะเลาะผิดใจกันเพียงครั้งเดียวก็กลายเป็นคนอื่นไกล

คำว่า กะดาย

คำนี้มักเขียนผิดว่า กระดาย ซึ่งในภาษาอีสานจะไม่มีคำควบกล้ำ ล ร ว ดังนั้นคำนี้ที่ถูกต้องจะเขียนว่า กะดาย ไม่ใช่ กระดาย

คำว่า ก่างจ่าง

เจ้าไปยืนก่างจ่างอิหยังยุนั่น ฟ้าวมือถะแม้ แปลว่า เธอไปยืนจังก้าอะไรตรงนั้น รีบๆกลับบ้านได้แล้ว

คำว่า จื่อ

จือแนใจ แปลว่า รู้จักจำบ้างสิหัวใจ (บอกตัวเอง)

เช่น เจ้าสิจือ หรือ บ่จือ  แปลว่า คุณจะจำหรือไม่จำ

จือไว้ แปลว่า จำไว้

เจ้าจือข่อยได้บ่ แปลว่า คุณจำฉันได้ไหม เป็นต้น

คำว่า พ้อว้อ

เดี๋ยวกะไปพ้อว้ออยู่พุ่น  เดี๋ยวไปมาพ้อว้ออยู้พี้  แปลว่า  เดี๋ยวก็ไปโผล่ตรงโน้น เดี๋ยวก็มาโผล่ตรงนี้

คำว่า ยาย

บ่เว่าหลายยายห่าง แปลว่า ไม่พูดมาก, ไม่พูดไปเรื่อยเปื่อย

คำว่า หล่อ

หล่อแฮง แปลว่า หล่อมาก