ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 390 - 399 จาก 2286

ไปวังเหิง แปลว่า ไปตั้งแต่เมื่อไร

เฮ็ดแล้ววังเหิง แปลว่า ทำเสร็จตั้งแต่เมื่อไร

เมิดดากแหล่ว บ่เหลือจั๊กบาท แปลว่า หมดตูดแล้ว ไม่เหลือซักบาท

อดสาว่าแหน่เถาะ ทนไม่ไหวแล้ว แปลว่า สมน้ำหน้าไหมหละ ทนไม่ไหวแล้ว (อาการโล่งอด เวลาที่อัดอั้นตันใจอะไรมานาน)

พ่อใหญ่อันนั้นเพิ่งเป็นคนขี้มักย้องคือหยังนิ แปลว่า ตาานั้นแกเป็นคนบ้ายอยังกะอะไร

อ่อนแอ้แล่ แปลว่า อ่อนปวกเปียก โตอ่อนแอ้แล่ แปลว่า ร่างกายอ่อนล้า ไม่มีเรี่ยวแรง

แค่อ้ายแนมมาก็อ่อนแอ้เล่ แปลว่า เพียงแค่พี่มองมา น้องก็อ่อนระทวยไปทั้งตัว

เด็กน้อยชวนกันไปหาเล่นมู่ลี่ แปลว่า เด็กน้อยชวนกันไปหาเล่นซ่อนหา

อย่าหาเฮ็ดเด้อ แนวใด๋มันบ่ดี ลูกหลานเอ้ย แปลว่า อย่าไปทำนะ เรื่องไหนที่มันไม่ดี ลูกหลานเอ๋ย

หลีกทางให้หม่อมพระนางได้ย่างต่อ แปลว่า หลบให้พระนาง(นางอันเป็นที่รัก) ได้เดินไปต่อ

อึดเวียกหลายติ คือมาหากวนคน แปลว่า ไม่มีอะไรจะทำหรือยังไง ทำไมมาก่อกวนคนอื่น

อยากกินลูกไหนเด้ แปลว่า อยากกินลูกพลัมจัง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

พลัม  หรือ ไหน  เป็นไม้ผลที่มีผลแบบผลเมล็ดเดียวแข็ง อยู่ในสกุล Prunus สกุลย่อย Prunus ซึ่งเป็นสกุลย่อยที่ต่างจากสกุลย่อยอื่นๆ (ลูกท้อ, เชอร์รี่, อื่นๆ) ตรงหน่อมีตายอดและตาข้างเดี่ยว (ไม่เป็นกลุ่ม) ดอกออกเป็นกลุ่ม 1-5 ดอกบนก้านสั้นๆ ผลมีร่องยาวด้านข้าง และเมล็ดเรียบ เมื่อผลโตเต็มที่มีมีนวลสีขาวปกคลุม สามารถถูกออกได้ง่าย สารเคลือบนั้นรู้จักกันดีในชื่อ "wax bloom" เมื่อสุกเปลือกสีม่วงอมดำ เนื้อสีเหลือง รสหวานหรือหวานอมเปรี้ยว