ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 400 - 409 จาก 2286

คำว่า พี่อ้าย

ไปเอิ้นพี่อ้ายมากินข้าว แปลว่า ไปเรียกพี่เขยมากินข้าว

พี่อ้ายสิไปไส แปลว่า พี่เขยจะไปไหน

คำว่า มันแหลว

มันเปลว น้ำมันที่ไหลออกมาจากปากช้าง เรียก มันแหลว ช้างตกมัน น้ำมันช้างย้อย ก็ว่า อย่างว่า เจ้าอยู่ด้าวแดนเทศหลิงดูแด่ถ้อน จอมเหนือหัวเพื่อนตูตนช้าง สิงทองย้อยมันแหลวฮำปาก ผัดว่าได้ต่อช้างเจืองท้าวลูกจอม (ฮุ่ง).

คำว่า ยัง

กินบ่ยัง แปลว่า กินไม่เหลือ

ยังบ่ แปลว่า เหลือหรือเปล่า

ยังไว้แนเด้อ แปลว่า เหลือไว้ด้วยนะ

คำว่า ลื่น

ลื่นบ้านลื่นเมือง แปลว่า เกินหน้าเกินตาชาวบ้าน

ขี้ดื้อลื่นบ้านลื่นเมือง แปลว่า ดื้อมากผิดไปจากคนทั่วไป

คำว่า หมากปิ่น

ดอกสะแบงเวลาหล่นมันจะหมุนๆเขาเอิ้นหมากปิ่นลิ่น  แปลว่า ดอกสะแบงเวลาหล่นจากต้นจะหมุนเหมือนกังหัน

คำว่า หยอง

ผมหยอง  แปลว่า หัวหยิก  เป็นต้น

คำว่า หยัง

บ่มีอีหยังมาพังทลาย แปลว่า ไม่มีอะไรมาพังทลาย

แม้นว่าเจ้าสิเกิดเป็นหยัง แปลว่า ไม่ว่าเธอจะเกิดเป็นอะไร

เป็นหยังคือบ่สมใจ แปลว่า ทำไมถึงไม่เป็นอย่างที่ใจหวัง

คำว่า เมือ

เมือบ้านเฮา แปลว่า กลับบ้านเรา

เช่น ไปนาเรียก เมือนา ไปบ้านเรียก เมือบ้าน

ผญาอีสาน
อย่างว่า วันนี้เฮาควรต้านขุนเมืองเมือข่าว ดีดาย ตางดั่งวันโชคชู้เฮียงฝั้นฝ่ายเฮา (สังข์) รือจักมีใผผู้มาเตินต้านปากดอบเด พระแก่นไท้เอาข้อยค่อยเมือ แด่เถิ้น (ฮุ่ง). 

คำว่า หว้านประดง

ว่านชนิดหนึ่ง  ใช้ทาแก้โรคประดงทุกชนิด.

คำว่า โหล่

แลนได้ที่โหล่ แปลว่า วิ่งเข้าเส้นชัยคนสุดท้าย

สอบได้ที่โหล่ แปลว่า สอบได้คะแนนอันดับสุดท้าย

ย่างนำโหล่ แปลว่า เดินตามมาเป็นคนสุดท้าย