ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 214 - 223 จาก 2286
อีหล่า ไปเอากล้วยอีอองมาสู่พ่อเฮากินแน
แปลว่า หนูไปเอากล้วยน้ำว้ามาให้พ่อเรากินหน่อย
อ้าย เป็นคน ติดดิน คือหัว สิงไค ย่านเจ้า เอาไปตัดใบ ถิ่มไว่ บ่ปั๊ก ลง ดิน แปลว่า พี่เป็นคนติดดินเหมือนหัวตะไคร้ กลัวน้องเอาไปตัดใบ ทิ้งไว้ไม่ปักลงดิน
ตะไคร้ (ชื่อวิทยาศาสตร์: Cymbopogon citratus); ชื่อท้องถิ่น: จะไคร (ภาคเหนือ), หัวซิงไค (ภาคอีสาน), ไคร (ภาคใต้), คาหอม (แม่ฮ่องสอน), เชิดเกรย, เหลอะเกรย (เขมร-สุรินทร์), ห่อวอตะโป่ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน) ) เป็นพืชล้มลุก ความสูงประมาณ 4-6 ฟุต ใบยาวเรียว ปลายใบมีขนหนาม ลำต้นรวมกันเป็นกอ มีกลิ่นหอม ดอกออกเป็นช่อยาวมีดอกเล็กฝอยเป็นจำนวนมาก ตะไคร้เป็นพืชที่สามารถนำส่วนต้นหัวไปประกอบอาหาร และจัดเป็นพืชสมุนไพรด้วย
ข่อยไปก้านกบ ฮอดบ่พ้อกบ พ้อแต่ขี้กะตู่
หมายถึง
ไปส่องกบ ไม่เจอกบ เจอแต่คางคก
อ้ายเขียว : บักอ่างๆ มาเบิ่งเร็ว คันคาก โตใหญ่ คักแท้เว้ยย
คำแปล
พี่เขียว : ไอ้อ่างๆ มาดูเร็ว คางคกตัวใหญ่จริงๆ
บักอันนี้ อย่ามาขากขี้กะเทิกเลาะนี่หลาย มันน่าเกลียด
แปลว่า
ไอ้นี่อย่ามาบ้วนเสมหะแถวนี้ มันดูน่าเกลียด
ลูกสาวหล่าผู้ใดหน้อ มาคือขี้โยยแท้ ฮ้องไห่เหมิดมื้อ เหมิดเวน
แปลว่า
ลูกสาวสุดท้องใครหนอ มาสำออยอย่างนี้ ร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน
ข่อยหละเบิดคำสิเว้า แปลว่า ฉันไม่มีอะไรจะพูด หมดคำจะพูด
เบิดคำเว่า แปลว่า หมดคำพูด, ไม่มีอะไรจะพูด