ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 228 - 237 จาก 2286
ข้าวเบิ๋ดแล้ว แปลว่า ข้าวหมดแล้ว
ไปไสเบิ๋ด แปลว่า ไปไหนกันหมด
งัวหมู่นี้แม่นของข่อยเบิ๋ด แปลว่า วัวเหล่านี้เป็นของฉันทั้งหมด
จังแม่นมึงซั่วหลาย แค่นี้กะเฮ็ดบ่ได้ แปลว่า มึงนี่มันโง่จริง ๆ แค่นี้ก็ทำไม่ได้
ส่ำนี้กะย่าน คือซั่วแท้ แปลว่า แค่นี้ก็กลัว ทำไมถึงขี้ขลาดขนาดนี้
คนซั่ว ๆ คือมึง เฮ็ดหยังกะบ่เจริญ แปลว่า คนชั่วอย่างมึงทำอะไรก็ไม่เจริญ
ฮ้องแฮงแฮงขึ้นไปเทิงฟ้า ว่าอย่าซั่วหลาย แปลว่า ร้องดังดังขึ้นไปบนฟ้า ว่าอย่าโง่นักเลย
อ้ายเคน : การบ้านของข่อยหายไปไสแล่ว? แปลว่า การบ้านของฉันหายไปไหนแล้ว
คำแก้ว : ข้อยลอกอยู่ แปลว่า ฉันกำลังลอกอยู่
อ้ายเคน : คั่นสั่นเอาไปส่งครูให้นำแหน่เด้อ แปลว่า ถ้าอย่างนั้นเอาไปส่งครูให้ด้วยนะ
กะย้อน! ตำบักหุ่งครกนี้เป็นหยังคือบ่แซ่บ เป็นย้อนบ่ได้ใส่ปลาแดกตั้วนี่ แปลว่า
มิน่าหล่ะ! ส้มตำครกนี้ทำไมถึงไม่อร่อย เป็นเพราะไม่ได้ใส่ปลาร้านี่เอง
กะย้อนว่าอยู่ต่างหม่อง กะเลยเอิ้นต่างกัน แปลว่า ก็เพราะว่าอยู่ต่างที่ก็เลยเรียกต่างกัน
ปล. หม่อง แปลว่า ที่,ตำแหน่ง,พิกัด
ดูเพิ่มเติม กะย้อน, กะย่อน, กะหยอน, กะญอน,กะหยอน,กะย่อน,กะย่อนว่า,กะญ่อนวา
คนเฮาหั่นสิฮักสิแพงกันคือจั่งหมู่พวกคือจั่งเสี่ยว ละก่ะเปนซู้กัน กะเปนตาสิฮู้ขี้พื้นกัน
แปลว่า
คนเรานั้นการที่จะรักใคร่ผูกพันธุ์ซึ่งกันและกันฉันท์มิตร สหาย เพื่อนสนิท หรือแม้แต่คู่รัก จำเป็นที่จะต้องรู้พื้นเพ นิสัยใจคอซึ่งกันและกัน
ยายอันนี้เจ้าคือกะเลิงเบิ๊บแท๊
แปลว่า ยายทำไมถึงได้ม้าดีดกระโหลกแบบนี้
มักใช้พูดคุยหยอกล้อกันในกลุ่มเพื่อน คำว่ายายในที่นี้ไม่ได้หมายถึงคนแก่ แต่มักใช้เรียกเพื่อนๆกันในกลุ่ม