ประโยคสนทนาภาษาอีสาน 334 - 343 จาก 2286

คำว่า ซั่ว

จังแม่นมึงซั่วหลาย แค่นี้กะเฮ็ดบ่ได้ แปลว่า มึงนี่มันโง่จริง ๆ แค่นี้ก็ทำไม่ได้

ส่ำนี้กะย่าน คือซั่วแท้ แปลว่า แค่นี้ก็กลัว ทำไมถึงขี้ขลาดขนาดนี้

คนซั่ว ๆ คือมึง เฮ็ดหยังกะบ่เจริญ แปลว่า คนชั่วอย่างมึงทำอะไรก็ไม่เจริญ

ฮ้องแฮงแฮงขึ้นไปเทิงฟ้า ว่าอย่าซั่วหลาย แปลว่า ร้องดังดังขึ้นไปบนฟ้า ว่าอย่าโง่นักเลย

คำว่า เหลือโตน

อีหล่าคือเป็นตาเหลือโตนแท้  แปลว่า  น้องสาว น่าสงสารจัง

เป็นตาเหลือโตน แปลว่า น่าสงสาร

เหลือโตนเด้ แปลว่า น่าสงสารจังเลย

ดูเพิ่มเติม ซิโตนสีโตนหลีโตนหลูโตนเหลียโตนเหลือโตนอีโตน

คำว่า สมพอ

สมพอมันบ่หิวข้าว ย้อนมันกินขนมหลาย แปลว่า มิน่าหละถึงไม่หิวข้าว เพราะว่ากินขนมหวานนี่เอง

คำว่า กะลัง

เอากะลุมมาใส่ของแหน่เด้อ
แปลว่า เอากล่องมาใส่ของหน่อยนะ
เป็นภาษาเก่า..ปัจจุบันเรียก กล่องหรือ ลัง

คำว่า ฉิ๋ว

ขิว หรือ ฉิ๋ว นอกจากจะเป็นลักษณะของกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์แล้ว อีกนัยหนึ่ง ขิว หรือ ฉิ๋ว แปลว่า หมั่นไส้ เช่น
"บักเสื้อลายๆ เต้นเยาะๆแยะๆอยู่หน้าฮ้านหมอลำ คือเป็นตาซังแท้วะ กูจั่งแม่น "ฉิ๋ว" บักห่านี่หลายแท้" แปลว่า ไอ้คนที่ใส่เสื้อลายที่เต้นอยูหน้าเวทีหมอลำนั่น มันช่างเคืองหูเคืองตาจริงๆ ฉันชักจะ "หมั่นไส้" มันแล้วจริงๆ....


ไผเผาหยัง คือขีวแท้ 
แปลว่า ใครเผา ทำไมเหม็นฉุนจัง 
คำว่า ขีว บางทีก็ใช้ในกรณีที่มีความรู้สึกไม่พอใจหรือรังเกียจ เช่น 
เฮาขีวหมอนี้หลาย แปลว่า ฉันไม่ค่อยชอบหมอนี่เลยว่ะ 

คำว่า เงียน

กินกับบ่เบิด เหลือไว้มันเป็นเงียน แปลว่า กับข้าวที่กินไม่หมดแล้วเหลือไว้ก็เป็นเหลือของเหลือเศษ

คำว่า ขี้ตม

มือเปี้ยนขี้ตม แปลว่า มือเปื้อนโคลน

คำว่า ควมหลาย

ฟ่าวเฮ็ด อย่าควมหลาย แปลว่า รีบทำ อย่าเรื่องมาก (อย่าพูดมาก)

คำว่า บักกอก

บักกอกหนิ กูบ่เชื่อดอก แปลว่า มะเหงกหนิ ไม่เชื่อหรอก

คำว่า แหมะ

ไปแหมะ แปลว่า ไปสิ

เฮ็ดแหมะ แปลว่า ทำสิ