ภาษาอีสานยอดฮิต Part#2

ภาษาอีสานกำลังได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่อง มีผู้สนใจข้อมูลเกี่ยวกับคำศัพท์และประโยคตัวอย่างภาษาอีสานเป็นจำนวนมาก ทีมงานอีสานร้อยแปดได้รับข้อความสอบถามเข้ามาเป็นจำนวนมาก ตอบกับแทบไม่หวาดไม่ไหว โดยเฉพาะทางเฟสบุ๊กแฟนเพจของเรา เราจึงได้รวบรวมข้อมูลคำศัพท์ภาษาอีสานยอดฮิตประจำเดือนนี้มาฝากกันเช่นเคย เรามาดูกันเลยครับว่าจะมีคำศัพท์ไหนที่ได้รับความนิยม มีคำศัพท์ที่เราสนใจบ้างหรือป่าว

ถ้าหากว่าไม่มีคำศัพท์ที่เพื่อนๆมองหาอยู่ ก็สามารถสอบถามโดยการตั้งกระทู้สอบถาม หรือ ลองค้นหาคำศัพท์ภาษาอีสานในฐานข้อมูลของเราครับ
ไปดูกันเลยว่าเดือนนี้มีคำศัพท์ไหนบ้างที่ได้รับความสนใจ

• “หลอย”
  แปลว่า : แอบฉวยเอาไป เช่น ขโมยลอบลักเอาเสื้อผ้าหรือเงินทองในเมื่อเจ้าของเผลอ เรียก หลอยเอา.
• “ซอยแน”
  แปลว่า : ช่วยด้วย
• “ฮ่าง”
  แปลว่า : พัง ชำรุด เสียหาย
• “เวียก”
  แปลว่า : การงาน ธุระ หน้าที่ ภาระ กิจการที่ต้องทำทุกอย่าง
• “มีแฮง”
  แปลว่า : สดชื่น, กระปรี้กระเปร่า, รู้สึกดี
• “คิง”
  แปลว่า : ร่างกาย, ตัว, ลำตัว
• “ย่าง”
  แปลว่า : เดิน
• “ฮวก”
  แปลว่า : ลูกกบหรือลูกเขียดตัวเล็กๆ มีหางเรียก ฮวก ลูกกบเรียก ฮวกกบ ลูกเขียดเรียก ฮวกเขียด อย่างว่า ฝนชิลาฟ้าปูปลาชิลาบวก ฮวกชิลาแม่น้ำนางน้อยค่อยอยู่ดี (ผาแดง).
• “หน้าแบ้”
  แปลว่า : หน้าตาตลก หน้าเหมือนแบ้ (แพะ) หน้าตาไม่ดี ไม่น่ามอง ไม่มีจุดเด่น อัปลักษณ์ ก็ว่า

• “ข้าวดอ”
  แปลว่า : เป็นข้าวสายพันธ์หนึ่ง อายุเก็บเกี่ยวสั้นกว่าข้าวเหนียว
• “ก่ำก่า”
  แปลว่า : ก่ำก่า หมายถึง ทำอะไรเป็นได้แค่พอทำได้ ไม่ชำนาญ หรือรู้แบบงู ๆ ปลา
• “บ่หัวซา”
  แปลว่า : ไม่ถือสา, ไม่ใส่ใจ
• “เบิ๊ด”
  แปลว่า : หมด
• “ปึก”
  แปลว่า : โง่,เรียนไม่เก่ง
• “มื้ออื่น”
  แปลว่า : พรุ่งนี้
• “พอกำกา”
  แปลว่า : ไม่มากไม่น้อย,ครึ่งๆกลางๆ,50:50
• “หมุ่นอุ้ยปุ้ย”
  แปลว่า : แหลกไม่มีชิ้นดี/เหลวแหลก/แหลกลาน
• “เด้อ”
  แปลว่า : นะ
• “ป่วง”
  แปลว่า : เสียสติ อย่างว่า คึดลูกเจ้าติ่วสร้อยเป็นบ้าป่วงวิน (กา) พ่องฟั่งฟ้าวเชิญแม่เมืองหลวง ขวัญหากปันเป็งจาลจ่องเนาแนนน้อง แดนแต่ฮามนงหน้าหายสีฉันป่วย ว่าไข้คีงบ่ฮ้อนกระบวนกลั้นป่วงเสนท์ นั้นแล้ว (สังข์).

• “ผู้ฮ้าย”
  แปลว่า : ขี้เหร่, ไม่สวย, ไม่หล่อ, หน้าตาไม่ดี
• “พอกะเทิน”
  แปลว่า : ไม่มากไม่น้อย ครึ่งๆกลางๆ
• “จือ”
  แปลว่า : จำ,เข็ด จำไว้ในใจเรียก จื่อ อย่างว่า คำหลักไว้โดยเดิมคดีโลก มิคาว่าอาวบ่ฮู้ฮมแจ้งจื่อลาง นั้นรือ (สังข์).
• “ก่องจ่อง”
  แปลว่า : กริยา การกระทำที่ดูแล้วไม่เข้าท่า หรือว่ายังไม่ชำนาญ อาการที่หลังของเด็กขด เรียก ขดก่องจ่อง ถ้าหลังผู้ใหญ่ว่า ขดโก่งโจ่ง ก่งจ่ง ก็ว่า.
• “อุกอั่ง”
  แปลว่า : กลุ้มใจ คับแค้นใจ อย่างว่า แสนจักอุกอั่งแค้น แคลนโอ้ป่วงละเมอ (กา) สังมาทุกข์ยากฮ้อนสะออนอั่งทังอุก (ผาแดง) ฝูงอยู่ล้อมระวังตื่นตกใจ เยียวว่าผีสางสังซูดเบียนบาท้าว ภูมีได้สัญญายังเที่ยง อุกอั่งแค้นทวงสะอื้นอ่าวเถิง (สังข์).
• “พ้อ”
  แปลว่า : พบ
• “บักจีเหลิน”
  แปลว่า : ชื่อเรียกเด็กฮาๆของคนภาคอีสาน คล้ายๆกับใช้เรียกเด็กกะโปโล เด็กบ้านๆ นอกจากบักจีเหลิน ยังมีชื่อฮาๆอื่นๆ เช่น บักหำแหล่ อีหวึ่ง เป็นต้น
• “เบิดคำสิเว้า”
  แปลว่า : ไม่มีอะไรจะพูด ,หมดคำจะพูด ,พูดไม่ออก
• “เซา”
  แปลว่า : หยุด พัก พักเหนื่อย เลิก ระงับ เรียก เซาแคลน หรือ เซามีแฮง ก็ว่า อย่างว่า บาเถิงแล้วเซาแคลนคราวหนึ่ง หลิงดูโทดโทดน้ำตีเต้นฟาดฟอง (สังข์) หยุดชั่วคราว เรียก เซายั้ง พักให้เย็นสบายเรียก เซาฮ้อน หยุดพักม้าเรียก เซาม้า.
• “ก่น”
  แปลว่า : เจาะ, ขุด ใช้เสียมขุดดินให้เป็นหลุม หรือเป็นบ่อ

• “จื้น”
  แปลว่า : แฉะ
• “ฟ้าว”
  แปลว่า : รีบ